ข่าวฟุตบอลล่าสุด 11 นักเตะชุดนี้ผมยาวเป็นศอก ผู้เล่นคนไหนเปลืองแชมพู, ขัดใจเพื่อนที่อยู่ข้างหลังมากที่สุด?
ผู้รักษาประตู – เรเน ฮิกิต้า
นายทวารชาวโคลอมเบียกับทรงผมยาวฟูเป็นเอกลักษณ์ของเขา ใครๆ ก็จดจำเขาได้จากท่าเซฟแมงป่องที่ขึ้นชื่อลือชา
แบ็คขวา – อเบล ซาเวียร์
กองหลังดีกรีทีมชาติโปรตุเกส ที่เคยเล่นในพรีเมียร์ลีกกับเอฟเวอร์ตัน, ลิเวอร์พูล และมิดเดิลสโบรห์ กับทรงผมสีทองที่ฟูฟ่องเป็นเอกลักษณ์ของเขา
เซ็นเตอร์ฮาล์ฟ – ดาวิด ลุยซ์
ปราการหลังทีมชาติบราซิล เคยได้ทั้งแชมป์พรีเมียร์ลีก, ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก, เอฟเอ คัพ, ยูโรป้าลีก, ลีกเอิง, เฟรนช์ คัพ, เฟรนช์ ลีก คัพ มาแล้วกับสามสโมสรคือเชลซี, ปารีส แซงต์ แชร์กแมง และอาร์เซนอล สโมสรที่เขาสังกัดในปัจจุบัน
เซ็นเตอร์ฮาล์ฟ – ดันเต้
ปราการหลังชาวบราซิล ซึ่งปัจจุบันค้าแข้งอยู่กับนีซ เคยเป็นขุนพลของบาเยิร์น มิวนิค ชุดคว้าเทรเบิ้ลแชมป์สมัยแรกของพวกเขา เมื่อปี 2012-13 มาแล้ว
แบ็คซ้าย – มาร์เซโล
แบ็คซ้ายชาวบราซิลได้รับยกย่องว่าเป็นแบ็คซ้ายที่ดีที่สุดในโลกมานานหลายปี และเป็นกำลังหลักในความสำเร็จของเรอัล มาดริด ที่คว้าแชมป์ลาลีกา 5 สมัย, โกปา เดล เรย์ 2 สมัย และยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก อีก 4 สมัย ด้วยกัน
ปีกขวา – วิลเลียน
ปีกขวาที่ย้ายจากเชลซีมาอยู่กับอาร์เซนอล กลายเป็นขวัญใจในถิ่นเอมิเรตส์ สเตเดียม อย่างรวดเร็ว จากสไตล์การเล่นที่ทุ่มเททุกเกมและประสบการณ์ในสนามที่โชกโชน
กองกลาง – มารูยาน เฟลไลนี
กองกลางร่างโย่งชาวเบลเยียม ที่แม้ตอนนี้จะตัดผมสั้นแล้ว แต่ความสูงของเขาก็น่าจะยังบังเพื่อนข้างหลังอยู่ดี
กองกลาง – อักเซล วิตเซล
มิดฟิลด์เพื่อนร่วมชาติของเฟลไลนี ที่ตอนนี้เป็นแกนหลักในแดนกลางของโบรุสเซีย ดอร์ทมุนด์ และคอยคุมจังหวะให้ทีมได้อย่างยอดเยี่ยม
ปีกซ้าย – คาร์ลอส วัลเดอร์รามา
ถ้าจะถามถึงคนที่ทรงผมมีเอกลักษณ์ที่สุดตลอดกาลในวงการลูกหนัง รับรองว่าขาดจอมทัพชาวโคลอมเบีย ซึ่งมีผลงานโดดเด่นในยุค 90s รายนี้ไม่ได้
กองหน้า – รุด กุลลิต
หนึ่งในสามทหารเสือชาวดัตช์ของเอซี มิลาน ยุคทอง เคยได้บัลลงดอร์ เมื่อปี 1987 รวมถึง กัลโช เซเรีย อา 3 สมัย, ยูโรเปี้ยน คัพ 2 สมัย กับปีศาจแดงดำ รวมถึงแชมป์ยูโร 1988 กับทีมชาติเนเธอร์แลนด์
กองหน้า – เควิน คีแกน
อดีตกุนซือนิวคาสเซิล เคยไว้ผมทรงแอฟโร สมัยเล่นให้ทีมชาติอังกฤษ และฮัมบูร์ก นอกจากความสำเร็จระดับสโมสรแบบไม่นับถ้วนกับลิเวอร์พูล, แชมป์บุนเดสลีกา 1 สมัยกับฮัมบูร์ก เขายังเคยได้บัลลงดอร์ถึง 2 ครั้งในปี 1978 และ 1979